Czy Ostrowiec Św. jest gotowy na „żywą bibliotekę”?

Na czytelników w niedzielne popołudnie czekało wiele „żywych książek”: jak m.in. Mahbub Siddique-Olesiejuk, pochodzący z Bangladeszu, a aktualnie radny Rady Dzielnicy Włochy w Warszawie, Daniel Dziewit, terapeuta uzależnień, autor książki „Kiedy odchodzą…”, w której zawarł wspomnienia i przeżycia, tych, których najbliżsi popełnili samobójstwo, a także Mira Suchodolska, od lat 80-tych związana z dziennikarstwem, aktualnie Dziennikiem Gazetą Prawną. 

– Dotychczas w województwie świętokrzyskim z tego co wiem odbyła się dotychczas tylko jedna Żywa Biblioteka. Pomysł był taki, żeby pokazać, że nasze miasto zaściankowe nie jest. Owszem pojawia się gdzieś to stereotypowe myślenie, ale jednak większość ludzi opiera swoje myślenie na szacunku, tolerancji dla odmienności. Dlatego dzisiaj mówimy o tej inności, ale rozumianej w taki sposób, że inny nie znaczy gorszy, inny, znaczy taki sam, jak my.  Na co dzień spotykamy się z różnymi ludźmi, o których często dużo nie wiemy ze sfery prywatnej, a my dzisiaj chcemy pokazać, że są to tacy sami ludzie, jak my i że można z nimi porozmawiać. Chcemy też zweryfikować te stereotypy, które krążą, chcemy je obalić, ponieważ wciąż dużo się ich pojawia – wyjaśnia Patryk Stępień,  prezes Świętokrzyskiego Centrum Inicjatyw Społeczno-Kulturalnych.

Podkreśla, że nauka tolerancji jest bardzo ważna, powinniśmy jej uczyć już małe dzieci. 

– Dużo rzeczy nabywamy i przynosimy z domu. Tam wyrastamy, często przesiąkamy więc tym światopoglądem. Później już z tym naszym światopoglądem wychodzimy na zewnątrz więc myślę, że od małego w domowym środowisku, czy na takich spotkaniach jak nasze  powinniśmy uczyć się tej tolerancji i szacunku dla odmienności. Cały czas organizujemy różne spotkania. W działalności statutowej mamy zapisane poszanowanie praw człowieka i  działania w tym zakresie, więc na pewno będziemy kontynuować tego typu przedsięwzięcia. Jest to pierwsze w tej tematyce, ale na pewno nie ostatnie – dodaje Patryk Stępień.

W Słowniku Języka Polskiego PWN-u pod hasłem tolerancja znajdziemy m.in: „poszanowanie czyichś poglądów, wierzeń, upodobań, różniących się od własnych¨. Co o tolerancji sądzi Mahbub Siddique-Olesiejuk, jedna z „żywych książek”?  

– Gdy otrzymałem zaproszenie na to spotkanie, nie wahałem się. Wszyscy mamy różne poglądy. Szanuję każdego, stworzył nas wszystkich Bóg, takimi, jakimi jesteśmy. Dlatego ja nie mam prawa nikogo krytykować za inny światopogląd, kolor skóry, czy przekonania. Jako człowiek nie mam do tego prawa – wyjaśnia pochodzący z Bangladeszu Mahbub Siddique-Olesiejuk, radny Rady Dzielnicy Włochy w Warszawie. 

Przyznaje, że w czasie kampanii samorządowej spotykał się z brakiem tolerancji ze strony mieszkańców Warszawy. Kandydował z czwartego miejsca list Platformy Obywatelskiej.

– Często starsze osoby pytały mnie dlaczego startuję z list Platformy Obywatelskiej, jaki mam stosunek do pozostałych opcji politycznych? Odpowiadałem wówczas, że szanuję każdy światopogląd. To jest wybór indywidualny. Jeżeli pan, czy pani nie zgadza się ze mną, to może pani powiedzieć: „dziękuję”. Były też bardzo pozytywne reakcje. Ciężko pracowałem od 6.00 do 21.00 rozdawałem swoje ulotki. Najpiękniejsze słowa wsparcia otrzymałem od pięcioletniej dziewczynki, która wraz z mama wychodziła z przedszkola. Powiedziała: „ja będę mamy pilnować, żeby na pana zagłosowała”. Ta ciężka praca była warta tych słów – wspomina Mahbub Siddique-Olesiejuk, podkreślając, że otrzymał prawie 600 głosów. Dziś stara się być blisko ludzi, rozwiązywać ich problemy, a przede wszystkim ich słuchać. Uważa, że większość z nich go zaakceptowała, choć tolerancja to coś, czego uczymy się całe życie. Nie wolno się w tym zatrzymywać. 

Daniel Dziewita, autor książki „Kiedy odchodzą…”, narracji osób dotkniętych samobójstwem, rodziny osób, które odebrały sobie życie.

– Książkę wydałem samodzielnie, ponieważ największe wydawnictwa w Polsce nie były zainteresowane tematem, twierdząc, że się nie sprzeda. Nie jest to pierwsza książka, jaką napisałem. Pierwsza „Franczyza. Fakty i Mity” dotyczyła biznesu franczyzowego, czyli przeróżnych systemów funkcjonujących w obszarze wolnorynkowej rzeczywistości. Otrzymała nominację do książki roku Dziennika Gazety Prawnej. Opisałem w niej w jaki sposób niszczone są rodzinne firmy przez galerie handlowe – tłumaczy Daniel Dziewita.

Dodał, że ostatnia z jego publikacji „ Kiedy odchodzą…”  jest wstrząsająca.

–   To dzielenie się osób, które straciły kogoś bliskiego  jest opisane przeze mnie w taki sposób, w jaki się to odbywało: detalicznie. Nie jest to jakiś new romantic i pokazywanie samobójstwa, jako aktu nieudanej miłości. Piszę, też o nekrocelebrytach, o osobach, które nie były znane, a stały się tylko dlatego znane, że popełniły samobójstwo.  Porusza też problem tego, co się zazwyczaj dzieje w takim małym lokalnym środowisku z tą rodziną, która zostaje. To jest ostracyzm, wykluczenie, to są plotki, pomówienia, dywagacje, nieuprawnione spekulacje. Na ten aspekt ta książka zwraca uwagę. To nie jest poradnik. Nie nakazuje co mamy czuć, myśleć, robić. Wskazuje pewne okoliczności, które miały miejsce z czynem samobójczym. Samobójstwo może spotkać każdą osobę w każdym momencie. Odmitologizuje też pewne teorie, które narosły od lat i bazowały na „małpowaniu” tego, co ktoś  powiedział kilkadziesiąt lat temu – wyjaśnia Daniel Dziewita.

Mira Suchodolska od lat zajmuje się dziennikarstwem, w tym także śledczym.

– Nie jest łatwo być dziennikarzem śledczym w dzisiejszych czasach. W ogóle nie łatwo być dziennikarzem.  Dzisiaj nie wszyscy są dobrze nastawieni do mediów. Z hejtem spotyka się chyba każdy. Często słyszę o sobie, że jestem hieną. Przyzwyczaiłam się do tego. No cóż. Prawda jest też taka, że jakość dziennikarstwa w dobie mediów elektronicznych bardzo spadła. Ludzie, którzy piszą na portalach mają obowiązek napisania np. 10 tekstów dziennie wiec nie dziwie się, że nie mają czasu weryfikować i sprawdzać tych źródeł. Bardzo nad tym ubolewam. Jedyne co mogę zrobić to jak najlepiej wykonywać swoją pracę – tłumaczy.

Wśród „żywych książek” pojawili się m.in. homoseksualiści, drag queen, osoba niewidoma, a także osoba po korekcie płci.

Galeria fot. Łukasz Grudniewski/naOSTRO.info