Połączyło ich lepienie pielmieni! Kristina z Ukrainy: W naszych kulturach jest więcej tego co nas łączy, niż dzieli! [FOTO]

Wczoraj (czwartek, 17 marca) Środowiskowy Dom Samopomocy w Wólce Bałtowskiej gościł 15 osób, które do gminy Bałtów przyjechały z ogarniętej wojną Ukrainy. Podopieczni Domu mogli poznać nie tylko kulturę, czy zwyczaje ukraińskie, ale także smak tradycyjnych ukraińskich potraw.

– Takie wydarzenia jak to dzisiejsze to świetny pomysł. Poznajemy swoje kultury, tradycje, swoje kraje. Jesteśmy braćmi Słowianami. Warto się bliżej poznać. Przykre jest tylko to, w jakich okolicznościach się poznajemy, że osoby te nie są tu na wycieczce krajoznawczej, a  z przymusu. Liczymy, że  jak najszybciej ich dramat się  zakończy, a zawiązane przyjaźnie pozostaną i że kiedyś uda się nam pojechać na Ukrainę – mówi Hubert Żądło, wójt gminy Bałtów.

Pomysłodawcą dnia integracji była Ilona Różalska, kierownik Środowiskowego Domu Samopomocy w Wólce Bałtowskiej.  

– To osoby, które znalazły u nas miejsce na najbliższy czas. Stwierdziliśmy, że możemy się dużo od nich nauczyć. Dziś wspólne gotowanie, wspólne omawianie kultury ukraińskiej, a także poznawanie ich zwyczajów świątecznych, nadchodzi bowiem Wielkanoc. Porozmawiamy o świętach Wielkanocnych i tradycjach, jakie są kultywowane u nich, w rodzinnych domach. Część pań mówi po polsku, pozostałe rozumieją język polski. Nie mamy najmniejszego problemu z komunikacją. W przyszłości, jeśli wojna nadal się nie skończy, choć życzymy im, aby miało to miejsce jak najszybciej,  chcielibyśmy, aby to oni poznali nasze zwyczaje, naszą kuchnię, nasze tradycje – mówi Ilona Różalska, kierownik Środowiskowego Domu Samopomocy w Wólce Bałtowskiej.  

Przypomina, że Środowiskowy Dom Samopomocy stał się też jednym z kilku punktów, organizowanej przez gminę Bałtów zbiórki na rzecz uchodźców z Ukrainy. 

– Nasi podopieczni solidarnie złożyli się na rzecz uchodźców  i poprosili nas, abyśmy również zakupili niezbędne im produkty i rzeczy pierwszej potrzeby. Po konsultacji z panem wójtem w naszym domu, uruchomiliśmy pralnię,  z której skorzystać mogą uchodźcy. Zakupiliśmy proszki do prania, płyny do płukania. Staramy się pomagać na miarę naszych możliwości – wyjaśnia Ilona Różalska. Przypomina, że wciąż przynosić można produkty żywnościowe, o przedłużonym terminie ważności, a także środki higieniczne.  

Zauważa, że dzięki organizowanym spotkaniom integracyjnym uchodźcy choć przez chwilę mogą zapomnieć o tym, co dzieje się na Ukrainie, a podopieczni ŚDS-u  z kolei mogą poznać kulturę ukraińską. 

– Dla mnie najciekawsza jest religia, a także podejście Ukraińców do religii. Podziwiam ich za to, że mają tak silną wiarę i to nie tylko starsze osoby, ale dzieci i młodzież.  Myślę, że moglibyśmy się od nich dużo nauczyć. Wygląda na to, że najbliższe święta Wielkanocne spędzimy razem. Mam nadzieję, że uda się zorganizować je tak, żeby mieli namiastkę swojej ojczyzny. Cieszy mnie to, że dzieci z Ukrainy, które uczą się w naszej bałtowskiej szkole i przedszkolu odnalazły się, mają już swoich polskich przyjaciół i znajomych. Nasze dzieciaki już się martwią tym jak to będzie, gdy ich koledzy z Ukrainy, wrócą do swoich domów. Świetną atmosferę wprowadza Tamara Dwojak, która pomaga przełamywać bariery językowe, służy pomocą, zawsze jest tam, gdzie potrzeba – tłumaczy Ilona Różalska. 

Kristina, która do Bałtowa przyjechała 27 lutego podkreśla, że kultura polska i ukraińska aż tak bardzo się nie różnią. 

– Myślę, że mamy ze sobą więcej wspólnego, niż tego, co nas dzieli. Nasze potrawy też są podobne,  choć niektóre dania robicie nieco inaczej niż my. Dziś robimy pielmieni, czyli takie pierożki z mięsem. Z serem, truskawkami  robimy zaś pierogi. Pielmieni zawsze robi się z mięsem. Robimy też barszcz ukraiński. U was barszcz jest taki bardziej do picia, taki postny, u nas ma dużo więcej składników. Do barszczu dodajemy mięso, zazwyczaj jest to wieprzowina, buraki pieczone na patelni, a dlatego je przesmażamy, żeby kolor był intensywniejszy.  Dodajemy cebulę, ziemniaki, fasolę. Gotujemy około 3 godzin. Mamy też barszcz zielony. Robimy go ze szczawiu, dodajemy do tego jajko – wyjaśnia Kristina. 

Dodaje, że już przyzwyczaiła się do nowego miejsca, które stało się jej tymczasowym domem. 

– Znamy coraz więcej osób, które chętnie nam pomagają. Dzieci chodzą do szkoły, mają nowych znajomych. Staramy się żyć normalnie, o ile w takiej sytuacji można w ogóle tak powiedzieć. W regionie, w którym mieszkam na Ukrainie  ostatnie trzy, cztery dni było cicho. Nie było bombardowań. Mamy godzinę policyjną od 20.00 do 6.00. Po godzinie 18.00 wyłączają światło, aby nie było widać, gdzie znajduje się  miasto – dodaje Kristina. 

Podkreśla, że warto organizować integracyjne spotkania, podczas których można się poznać, czy wspólnie coś ugotować.  

– Mamy inne zajęcie, możemy choć przez chwilę nie myśleć o tym, co się dzieje w naszym kraju. Pośmiać się, pożartować, a przy okazji podzielić się z wami, naszymi przepisami i smakami naszej kuchni – podsumowuje Kristina. 

Anastazja z kolei mówi, że w jej rodzinnym domu jada się wareniki. To gotowane pierogi w kształcie półksiężyca lub półkolistym, nadziewane na słodko lub na ostro.

– Nie znam się na polskiej kuchni. Dopiero ją poznaję. Najczęściej jemy barszcz, na który wy mówicie – barszcz ukraiński, choć przyrządzanie tego barszczu w Polsce i na Ukrainie jest różne. Mamy wareniki, to są takie pierożki, które nadziewane mogą być dosłownie wszystkim.  Na Wielkanoc z kolei pieczemy paski, takie babeczki drożdżowe. Oczywiście mamy też koszyczek, w którym znajdują się pokarmy do poświęcenia – tłumaczy Anastazja.  

Swoją pomocą, podczas przygotowywania potraw ukraińskich służyła Teresa Ruszkiewicz, podopieczna Środowiskowego Domu Samopomocy w Wólce Bałtowskiej. 

– W tym tygodniu to ja mam dyżur w kuchni. Gotuję z naszymi gośćmi z Ukrainy. Robimy pielmieni. Takie ich pierożki. Przygotowałam,  a teraz wykrawam ciasto, żeby panie miały co robić. U nas pierogi robi się z mięsa gotowanego, a na Ukrainie z surowego i to jest dla mnie chyba największym zaskoczeniem. Doprawiane są solą, pieprzem i cebulką. Podobne są naszym kształtem do uszek. Nie nadążam już z wykrawaniem, bo mamy mnóstwo rąk do pracy. Zaskoczył mnie też barszcz ukraiński. Panie buraki smażą na patelni, gotowana jest kapusta, marchewka i ziemniaki. To zupełnie inny barszcz niż ten, który my nazywamy ukraińskim. Cieszę się, że właśnie dzięki takim spotkaniom mogę dowiedzieć się czegoś nowego – podsumowuje. 

Aktualnie na terenie gminy Bałtów przebywa 100 uchodźców z Ukrainy. Największą grupę stanowią dzieci – 52 osoby, 44 osoby, to kobiety. Do Bałtowa przyjechało również czterech mężczyzn: trzech Ukraińców, z których jeden ma chińskie pochodzenie.  

Galeria foto: Marzena Gołębiowska i Łukasz Grudniewski/naOSTRO.info