Mijają dwa lata starań o uzyskanie wpisu Rezerwatu Krzemionki na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Przez cały ubiegły rok trwały prace nad stworzeniem planu zarządzania dla Krzemionkowskiego Pradziejowego Regionu Górnictwa Krzemienia Pasiastego.
Polskę na sesji reprezentują przedstawiciele Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Ministerstwa Środowiska, Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Polskiego Komitetu ds. UNESCO oraz Narodowego Instytutu Dziedzictwa.
W czasie tegorocznej sesji pojawi się kilka ważnych wątków dotyczących spraw polskich. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego we współpracy z UNESCO, a także Polskim Komitetem ds. UNESCO i Narodowym Instytutem Dziedzictwa organizuje side event zatytułowany World Heritage Recovery – Strategy and Planning.
Celem spotkania jest kontynuacja dyskusji nad zagadnieniem odbudowy dziedzictwa kultury i upowszechnianie postanowień Rekomendacji Warszawskiej w sprawie odbudowy i rekonstrukcji dziedzictwa kultury przyjętej podczas międzynarodowej konferencji poświęconej rekonstrukcji pn. Odbudowa światowego dziedzictwa – wyzwania, która odbyła się 6-8 maja 2018 roku na Zamku Królewskim w Warszawie.
Na sesji Komitetu rozpatrywano także wniosek o wpis Krzemionkowskiego regionu pradziejowego wydobycia krzemienia pasiastego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, który Polska złożyła w 2017 r.
Prehistoryczny region górniczy w Krzemionkach Opatowskich położony jest na północno-wschodnim skraju Gór Świętokrzyskich w centralnej Polsce po obu stronach rzeki Kamiennej, w powiecie ostrowieckim i opatowskim na terenie gmin: Bodzechów, Ćmielów i Ożarów. Obszar o powierzchni 349, 2 hektarów, złożony jest z czterech części: głównego pola górniczego w Krzemionkach Opatowskich, dwóch mniejszych pól górniczych Borownia i Korycizna, położonych w tej samej strukturze geologicznej, stałej osady górników prehistorycznych w Gawrońcu, której mieszkańcy dokonywali obróbki otrzymywanego z kopalni materiału, który następnie przeznaczany był dla celów handlowych.
Pradziejowe kopalnie krzemienia funkcjonowały w tym miejscu między ok. 3 900 r. p. n. e., a 1 600 r. p. n. e. w okresie od neolitu do wczesnego brązu. Kompleks Krzemionek jest jednym z największych znanych ludzkości elementów przemysłowego dziedzictwa archeologicznego pradziejów. Jego unikatowość polega na czytelnym zachowaniu śladów prehistorycznej aktywności człowieka skupionej na wydobyciu i przetwarzaniu krzemienia na ogromnym obszarze.
Polska była krajem gospodarzem sesji Komitetu Światowego Dziedzictwa w 2017 r. Podczas obrad w Krakowie na Listę Światowego Dziedzictwa wpisano m.in. kopalnię rud ołowiu, srebra i cynku wraz z systemem gospodarowania wodami podziemnymi w Tarnowskich Górach. Obecnie Polska ma 15 obiektów wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO m.in. Stare Miasto w Warszawie oraz starówki w Krakowie i Toruniu.