Nie byłoby dzisiejszego przedstawienia, gdyby nie wspólna praca nauczycielek ZSS-u: Marty Mozal, Joanny Zalewskiej, Barbary Gierczak i Katarzyny Grabskiej, które wspólnie z Anną Adamską, katechetką w Zespole Szkół Specjalnych zadbały o odpowiednie przygotowanie utalentowanych aktorów. A temat sztuki łatwy nie był. Dotykał bowiem obszarów, z którymi na co dzień mierzą się osoby niepełnosprawne. Wielka miłość dwóch osób, kończy się często w momencie, gdy na świecie pojawia się niepełnosprawne dziecko. Jedno z rodziców odchodzi, zostawiając to drugie z wielką pustką i niezrozumieniem w sercu. Trzeba olbrzymiego hartu ducha, aby umieć się podnieść i zmierzyć z trudnościami, jakie przyniósł los. Kto taką historię może opowiedzieć lepiej niż osoby, których dotknęła? Toteż publiczność nie kryła łez wzruszenia.
– Pomysł podsunęło samo życie. Inspiracją były emocje, jakie pojawiają się, gdy w naszych rodzinach, pojawiają się problemy z przyjęciem i zaakceptowaniem narodzin dziecka niepełnosprawnego. To jest bardzo ciężki, drażliwy i emocjonalny temat. Uczniowie w sposób niewerbalny poprzez teatr cieni, chcieli pokazać tematykę, która jest im bardzo, bliska każdej rodzinie, w której wychowywane jest dziecko niepełnosprawne. Mam nadzieję, że było tutaj dużo emocji, że nasi uczniowie je przekazali, a widzowie właściwie odebrali. Zależało nam na budującym przesłaniu, że pomimo trudności trzeba się trzymać razem i po prostu żyć. Czerpać radość z małych sukcesów i radości, jakie są udziałem naszych podopiecznych – tłumaczy Anna Adamska, katechetka w Zespole Szkół Specjalnych w Ostrowcu Św.
Tej radości nie zabrakło także podczas przygotowań do dzisiejszego występu. Dzieci same aranżowały i tworzyły sceny. Był zachwyt, innym razem wszyscy się śmialiśmy z zabawnych sytuacji.
Anna Adamska przypomina także, że każde dziecko jest cudem. – Tylko my, ludzie zdrowi nie potrafimy tego bardzo często zrozumieć. Zapraszamy do naszej szkoły, do przekonania się, że każdy z nas jest cudowny i wyjątkowy i zasługuje na wszystko co najlepsze – dodaje.
Teatr Cieni przygotowany przez uczniów Zespołu Szkół Specjalnych doskonale wkomponował się w obchodzony 3 grudnia Międzynarodowy Dzień Osób Niepełnosprawnych.
– Jest to święto obchodzone w naszej placówce, która jest szkoła specjalną, w sposób szczególny. Zawsze staramy się zapraszać gości – naszych sąsiadów ze Środowiskowego Domu Samopomocy „Przystań”, gdzie też są osoby dorosłe niepełnosprawne. Staramy się zorganizować dla naszych uczniów, rodziców naszych uczniów oraz zaproszonych gości jakieś przedstawienie, dotyczące tematyki związanej z Międzynarodowym Dniem Osób Niepełnosprawnych. Od marca w naszej placówce działa Teatr Cieni, jest to szczególny rodzaj teatru, gdzie występują aktorzy nawet tacy, którzy mają problem z porozumiewaniem się werbalnym. Dla naszych dzieci jest to bardzo ważne, świetnie spisują się w swoich rolach. W Teatrze Cieni nie czują swojej niepełnosprawności. Także widzowie, oglądający teatr nie są w stanie zauważyć ich niepełnosprawności – wyjaśnia Magdalena Wykrota-Skóra, dyrektor Zespołu Szkół Specjalnych przy ulicy Iłżeckiej 33 w Ostrowcu Świętokrzyskim.
Przypomina także, że osoby niepełnosprawne nie czują swojej niepełnosprawności, dopóki osoby pełnosprawne nie zaczynają im jej wytykać.
– Starajmy się traktować osoby niepełnosprawne na równi z nami samymi, szanujmy ich prywatność, szanujmy i akceptujmy ich niepełnosprawność, a na pewno będą się czuli dużo lepiej. Dwa dni temu w telewizji publicznej był taki program o osobach niepełnosprawnych, w jaki sposób spełniają się one w życiu. Jeden z panów, który reprezentował Polskę w Amp Futbol o kulach, powiedział, że on, jako niepełnosprawny nie widzi i nie postrzega siebie jako osoby niepełnosprawnej, jako osoby z dysfunkcjami. Tylko inni tak go postrzegają. Nie okazujmy niepełnosprawnym, że widzimy w nich coś innego niż w nas samych – apeluje Magdalena Wykrota-Skóra.
A Anna Adamska dodaje, że osoby niepełnosprawne powinniśmy traktować tak, jak chcielibyśmy, żeby nas traktowano.
– Trzeba traktować je normalnie, nie należy im współczuć. Oni nie potrzebują ckliwego: Oj jaki jesteś biedny, jak mi Cię szkoda, mamo zobacz, jak on idzie. Tego osoby niepełnosprawne nie chcą. Chciałyby na pewno mieć wielu przyjaciół i znajomych, z którymi mogą udać się na pizzę, czy do kina, czy do domu na herbatę. Ludzie boją się niepełnosprawności, jakby była to choroba zaraźliwa, a przecież może ona dotknąć każdego z nas na różnych etapach naszego życia. Otwórzmy się na niepełnosprawnych, bądźmy im życzliwi – przypomina Anna Adamska.
Magdalena Wykrota-Skóra zachęca do obejrzenia i wspierania dzieci z Zespołu Szkół Specjalnych w różnej formie. Aktualnie placówka poszukuje sponsora, który mógłby dofinansować zakup ekranu przenośnego, żeby młodzi aktorzy mogli wyjść ze swoimi przedstawieniami do szerszej publiczności.
Dzisiejsze przedstawienie zostanie zamieszczone na stronie internetowej placówki.
